Het kabinet heeft het wetsvoorstel ‘Meer zekerheid flexwerkers’ ingediend bij de Tweede Kamer. Het doel van dit wetsvoorstel is helder: meer bestaanszekerheid voor mensen met een flexibel contract en een eerlijkere arbeidsmarkt.
Oproepcontracten verdwijnen
Nuluren- en min-maxcontracten worden vervangen door het bandbreedtecontract.
- Hierin wordt een minimum- en maximumaantal uren afgesproken.
- Het maximum mag niet meer dan 130% van het minimum zijn.
- Werknemers mogen oproepen boven het maximum weigeren.
- Wordt er structureel meer gewerkt, dan volgt een contract met meer uren.
Voor jongeren, scholieren en studenten blijft een oproepcontract mogelijk, zodat bijbanen flexibel blijven.
Strengere regels tegen draaideurconstructies
Tijdelijke contracten mogen alleen worden gebruikt voor écht tijdelijk werk.
- Nu geldt: na drie tijdelijke contracten moet er 6 maanden pauze zitten voor een nieuw contract.
- Straks geldt: een pauze van 5 jaar.
- Cao’s mogen hier nog maar beperkt van afwijken.
Dit maakt het moeilijker voor werkgevers om werknemers jarenlang in onzekerheid te houden.
Uitzendkrachten krijgen meer rechten
Uitzendkrachten gaan er duidelijk op vooruit:
- Zij krijgen recht op minimaal dezelfde arbeidsvoorwaarden als vaste werknemers in vergelijkbare functies.
- De uitzendfases worden ingekort van 1,5 jaar naar 1 jaar.
- Dit biedt meer zekerheid en beschermt vooral arbeidsmigranten tegen uitbuiting via uitzendconstructies.
Wanneer treedt de wet in werking?
De wet gaat in twee fases in:
- 1 januari 2026: uitzendkrachten krijgen recht op gelijke arbeidsvoorwaarden.
- 1 januari 2027: de overige onderdelen, zoals de bandbreedtecontracten en strengere ketenregels, treden in werking (mits ook de Eerste Kamer instemt).
Conclusie
Het wetsvoorstel meer zekerheid flexwerkers is een stap om de kloof tussen vaste en flexibele arbeid te verkleinen.
De komende jaren zal blijken hoe effectief deze maatregelen in de praktijk zijn.
Meer weten? Neem contact met ons op!